حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فاطِمه(س) مشهور به فاطِمهٔ زَهرا (۵ بعثت -۱۱ق)، دختر
پیامبر اسلام (ص) از
خدیجه کبری (س) و همسر
امام علی (ع) است. او یکی از
پنج تن آل عبا (اصحاب کساء) بوده که
شیعیانِ دوازده امامی آنها را جزو
چهارده معصوم می دانند. امام دوم و سوم شیعیان و زینب (س) از فرزندان اویند. زهرا، بَتول، سیدة نساء العالمین و اُمّ اَبیها از جمله القاب حضرت فاطمه(س) است. فاطمه، تنها زن همراه پیامبر(ص) در
روز مباهله با مسیحیان نجران بود.
وی در ماجرای
سقیفه ضمن مخالفت با اقدام شورای سقیفه، خلافت
ابوبکر را غاصبانه خواند و با او بیعت نکرد. او در جریان غصب
فدک و دفاع از خلافت امیرالمومنین(ع) خطبه‌ای خواند که به
خطبه فدکیه معروف است. فاطمه(س) اندکی پس از رحلت پیامبر(ص) و در جریان هجوم موافقان خلافت ابوبکر به خانه‌اش، آسیب دید، در بستر بیماری افتاد و پس از مدت کوتاهی در ۳ جمادی‌الثانی سال ۱۱ هجری قمری در
مدینه به شهادت رسید. پیکر دختر پیامبر(ص) به سفارش خودش شبانه و مخفیانه دفن شد و قبرش هیچ‌گاه مشخص نشد.
سوره
کوثر ،
آیه تطهیر ،
آیه مودت و
آیه اطعام و احادیثی چون
حدیث بِضعه در شأن و فضیلت فاطمه نازل و نقل شده‌اند. در روایات آمده است پیامبر(ص) فاطمه را برترین زن در دو عالم معرفی کرده و خشم و خشنودی او را خشم و خشنودی خداوند دانسته است.
تسبیحات حضرت زهرا (س) ذکری است که پیامبر(ص) به فاطمه آموخت و
مصحف فاطمه (س) کتابی است شامل سخنانی که فرشته الهی به فاطمه الهام کرده و امیرالمومنین(ع) آنها را نوشته است. این صحیفه در دست امامان بوده و هم‌اکنون در دست
امام زمان است.
شیعیانْ فاطمه(س) را الگوی خود می‌دانند و در سالروز شهادت وی که به ایام فاطمیه مشهور است، عزاداری می‌کنند. در ایران سالروز ولادت فاطمه(س) (۲۰ جمادی‌الثانی)، روز زن و مادر نامگذاری شده و نام فاطمه و زهرا جزو بیشترین نام‌ها برای دختران‌اند.
