مستکبر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«مستکبر» در لغت به معنای گردنکش و متکبر و مغرور است و به کسی گفته میشود که اظهار بزرگی و تکبر کند و خود را بزرگ شمرده در موضعی قرار دهد که لایق آن نباشد. به همین دلیل چنین صفتی جزء رذایل اخلاقی شمرده می شود. استکبار مراتبی دارد که بدترین آنها، گردنکشی نسبت به پروردگار است، زیرا خودبزرگ بینی نیازمند در برابر بی نیاز و مخلوق در برابر خالق، بسیار ناپسند است. همچنین استكبار آدمی نسبت به مخلوقات دیگر که خود را برتر از دیگران بداند، ناپسند است، چرا که همه مخلوقات در برابر خداوند یکسان اند و هیچ کدام نسبت به دیگری برتری ندارند، مگر در تقوا و پرهیزکاری که ترازوی آن هم در نزد خداوند است، نه بشر.
امام صادق با استناد به قرآن کریم می فرماید: اولین کسی که استکبار کرد،
ابلیس بود. استکبار، اولین معصیتی است که با آن از اوامر خداوند سرپیچی شد. عوامل و زمینه های پیدایش مستکبر را می توان چنین برشمرد پیروی از هوای نفس، فریفته قدرت خود بودن، فقر فرهنگی و عدم استقلال فکری، فریفته فراوانی مال و ثروت خود بودن و فریفته مقام و موقعیت سیاسی و اجتماعی خود بودن . برخی از آثار عمل مستکبر نیز عبارت است از: خواری و ذلت مستکبر در چشم دیگران، بسته شدن راههای آمرزش به روی مستکبر، محروم ماندن از هدایت الهی، تکذیب آخرت و معاد، شرک و انکار توحید، تكذيب و رد آیات الهی.
امام خمینی که پرچم مبارزه با مستکبران جهان را در تاریخ معاصر ایران برافراشت، با الهام از قرآن کریم، واژه های استکبار و مستکبر را وارد ادبیات سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران کرد و سیزدهم آبان ماه، خاطره
تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران به عنوان «روز ملی مبارزه با استکبار جهانی» نام گذاری شد. امام خمینی معتقد بودند که تا قدرتهای سیطره جو و مستکبر جهان به اضمحلال و انقراض در نیایند، محال است که صلح و آرامش و سعادت بر کره زمین حاکم شود و محرومان به بند کشیده شده، به حقوق واقعی خود دست یابند. بنابراین ایشان نه تنها ملت مسلمان ایران و سایر مسلمانان جهان اسلام را، بلکه همه ملل مستضعف و محروم سراسر جهان را به مبارزه و جهاد مقدس و الهی علیه مستکبران فرا می خواند.
