امداد غیبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
امداد به معنی یاری دادن، کمک کردن و مدد رساندن است. (امدادهای غیبی، کمکهای ویژه الهی است.) غیب یعنی نهان، پشت پرده و امداد غیبی به مفهوم کمک های نامرئی و غیر محسوس است، امداد غیبی یعنی آن کمک هایی که از حواس ظاهری ما نهان است. قرآن کریم این کلمه را زیاد به کار برده:
الذین یؤمنون بالغیب یعنی آنان که به غیب ایمان دارند. ما در نمازهای پنج گانه می گوییم
ایاک نعبد و ایاک نستعین . یعنی خدایا تنها تو را می پرستیم و تنها از تو کمک می خواهیم. این خود نوعی کمک خواهی از غیب است که همواره از انتظارات بشر به شمار می رود، بویژه در شرایط دشوار و سخت پیامبران آمده اند تا انسان را به آنچه از غیب می تواند برسد مؤمن کنند. اما امداد غیبی به سادگی شامل بندگان خدا نمی شود. چنین نیست که انسان در خانه اش بنشیند، دست روی دست بگذارد و منتظر باشد که دستی از غیب بیرون بیاید و مشکل او را حل کند. یاری الهی که همان امداد غیبی است، مشروط است به خدمت، عمل و تلاش که در راه خیر مردم صورت بگیرد؛ به خصوص که در راه خدا باشد. در این میان، هم عمل و تلاش شرط است و هم اخلاص و پاکی نیت. امام خمینی در مناسبتهای متعدد به امداد غیبی اشاره فرموده اند: (... این دست غیب است که این تحولات را در کشور ما ایجاد کرده است...)
موضوع امداد غیبی در جنگ هشت ساله عراق با ایران همواره به عنوان یک اصل مطرح بوده است. فرماندهان با تدبیر ایرانی با به امداد الهی نقشه های عملیاتی را طراحی و اجرا می کردند. (بسیاری از عملیات با نام ائمه معصومین و دیگر اسامی نام گذاری می شد و با امید به یاری آنان رزمندگان فداکار به سربازان عراقی حمله می بردند. خرمشهر نیز با رمز یا علی ابن ابی طالب علیه السلام به دست نیروهای ایرانی آزاد گشت و ارتش عراق از این بندر رانده شد. رزمندگان ایرانی باور داشتند که دفاع در برابر هجوم ارتش عراق دفاع از دین و سرزمین است و خداوند هم به آنان پاداشهای نیک می دهد.
