ابوالحسن ایازی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عالم ربانی، حضرت آیت اللّه شیخ ابوالحسن ایازی از چهره های برجسته دانش و تقوا در خطه سرسبز
مازندران بود. ایشان در سال ۱۳۱۰ شمسی در
رستم کلا از توابع شهرستان بهشهر دیده به جهان گشود. والد مکرمش مرحوم ملاحیدر ایازی که از فضلای ممتاز زمان خویش به شمار می رفت، به خاطر علاقه وافرش به مقام شامخ ولایت، نام ابوالحسن بر کودکش نهاد، بدان امید که در آینده از مروجین دین و ناشران اخلاق و مشی علوی گردد، که البته تقدیر الهی نیز چنین افتخاری را برای او رقم زد.
پس از اتمام دوره دبستان، با ارشاد و هدایت پدر، به
حوزه علمیه کوهستان که با مدیریت حضرت
آیت اللّه کوهستانی اداره می شد، راه یافت و از محضر آن فقیه صمدانی، درس های علمی و عملی فراوانی گرفت. آیت اللّه ایازی درباره تحصیل خود در حوزه علمیه کوهستان می گوید: «از سال ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۴ در حوزه علمیه کوهستان، مقدمات تحصیل را نزد استاد عارف، آیت اللّه کوهستانی طی کردم. او مانند ماه در میان اقران خود می درخشید و حوزه او نیز سرآمد حوزه ها بود. این هم از الطاف الهی بود که شامل حال شد. تحصیلات مقدماتی را در محضر استادی کسب فیض نمودم که از نظر تقوا و معنویت علاوه بر مقام علمی، سرآمد همه اقران بود. تمام حرکات و سکنات و زندگی زاهدانه اش، الگویی برای طلاب بود و در شخصیت سازی معنوی ام نقش به سزایی داشت».
[ویرایش]
آیت اللّه ایازی پس از چندی استفاده از محضر فقیه و عارف کوهستان، و اعاظم حوزه علمیه ساری، برای ادامه تحصیل راهی حوزه علمیه قم گردید و با درک محضر چهره های پرآوازه علمی و اخلاقی قم و برخورداری از فضای ملکوتی بارگاه کریمه اهل البیت
حضرت فاطمه معصومه سلام اللّه علیها، گام های بلندی در جهت ارتقای علمی و اخلاقی برداشت.
[ویرایش]
آیت اللّه ایازی پس از دوازده سال تحصیل و تهذیب نفس در
حوزه علمیه قم ، بنا به سفارش والد گرانقدر و استاد گرانمایه اش آیت اللّه کوهستانی راه نجف اشرف را در پیش گرفت و به عشق جرعه نوشی از فقه و معارف اهل بیت علیهم السلام؛ در بارگاه ملکوتی علوی و باب علم النبی سکنا گزید. ایشان در این هجرت علمی توفیق یافت تا محضر بزرگان فقه و معارف و اخلاق و تقوا را تجربه کرده و توشه لازم را برچیند.
[ویرایش]
مردم عالم دوست خطه مازندران به ویژه اهالی بهشهر و رستم کلا از مدت ها در انتظار بازگشت آن عالم ربانی به سر می بردند و با درخواست های مکرر خود از طریق حضرت آیت اللّه کوهستانی خواهان عزیمت آیت اللّه ایازی به موطن خود شدند تا این که ایشان به امر بعضی اساتید در نجف، دعوت هموطنانش را پاسخ مثبت داده و با کوله باری از دانش و تقوا به زادگاه خویش مراجعت نمود. حضور آیت اللّه ایازی با استقبال بی نظیر مردم همراه بود و آثار و برکات علمی و معنوی بسیاری در منطقه داشت.
[ویرایش]
پس از مراجعت آیت اللّه ایازی از نجف، حضرت آیت اللّه کوهستانی به دیدار ایشان آمدند و در ضمن خیر مقدم گویی توصیه هایی داشتند که از جمله آن ها این بود که: «اگر می خواهی عمری با برکت داشته باشی، به تأسیس حوزه علمیه و تربیت طلاب بپرداز و از آمد و شدها بپرهیز که مانع موفقیت در این مسیر خواهد شد.»
مرحوم ایازی از آغاز تأسیس حوزه علمیه، تا اواخر عمر شریفشان، به تعلیم و تربیت طلاب و رشد و بالندگی آن ها می اندیشید و خود را وقف این کار مهم کرده بود. چهل سال هر صبح و شام مسیر مسجد و مدرسه (محل درس و بحث طلاب) را می پیمود و به یکایک حجرات و طلاب سرکشی می کرد. رابطه اش با طلبه ها بسان پدری مهربان و دلسوز با فرزندانش بود. اگر طلبه ای بیمار می شد به عیادتش می رفت و چنان چه وضع مزاجی اش خوب نبود، می فرمود: او را به منزل ما ببرید؛ وقتی وارد منزل می شد، ایشان و همسر مکرمه اش مثل پدر و مادری مهربان، از آن طلبه پرستاری می کردند. آن قدر با مهربانی و دلسوزی با طلاب برخورد می کرد که آنها، او را «آقا جان» خطاب می کردند. روزی به ایشان خبر دادند که فلان طلبه، پدرش را از دست داده و به خاطر این مصیبت، متأثر و متألم است. ایشان نزد آن طلبه رفتند و در مقام تفقد و دل داری، او را در آغوش گرفتند و فرمودند: اگر پدر شما از دست رفته، ایازی که نمرده... نگران نباش و اشک چشمان آن طلبه خردسال و پدر از دست داده را با دستان مبارکشان پاک کردند.
[ویرایش]
ایشان از مدافعان اصل
ولایت فقیه بود و در سخنانش می فرمود: اگر ولایت فقیه را از این انقلاب بگیرند، این انقلاب از بین خواهد رفت و هیچ چیز برای آن باقی نخواهد ماند؛ و همیشه این جمله معروف خود را تکرار می کرد: «اصل همه اصل ها، در همه نسل ها ولایت فقیه است.» در همان سال های ۱۳۴۴ شمسی در جمع طلاب فرموده بود: «امروز تنها حلقوم آزاد در دنیا، حلقوم آقای خمینی است.» و در سال های اخیر و بعد از رحلت حضرت امام می فرمود: «شخصی که امروز در کشور قائمه است و نظام را حفظ می کند، مقام معظم رهبری (حضرت آیت اللّه خامنه ای) است.»
[ویرایش]
در دوران سخت جنگ تحمیلی عراق علیه ایران اسلامی، طلاب حوزه علمیه آیت اللّه ایازی به امر ایشان ستاد پشتیبانی به منظور اعزام نیرو به جبهه ها تشکیل دادند و به مرور عازم جبهه شدند. آنان در طول جنگ تحمیلی در عملیات های مهمی شرکت کرده و پنجاه شهید تقدیم اسلام نمودند. با شهادت این عزیزان، استاد نیز با وجود ضعف و کهولت سنی، طاقت نیاورده و در برهه ای از زمان، عازم مناطق جنگی گردید. ایشان با این حرکت هدف دار خود، که زمانی طولانی را به خود اختصاص داد، از مناطق مختلف جبهه ها دیدن کرد و با ایراد سخنرانی در جمع رزمندگان، باعث دلگرمی و تقویت روحیه آنان گردید.
[ویرایش]
این فقیه و عارف وارسته در ۱۲ اسفند ۱۳۸۰ همزمان با دوم محرم الحرام به لقاءاللّه و سرای باقی شتافت. پیکر پاک آن اسوه زهد و تقوا، در میان حزن و اندوه اقشار مختلف مازندران با حضور نماینده ویژه مقام معظم رهبری تشییع و در زادگاهش به خاک سپرده شد.
