|
|
تبییتذخیره مقاله با فرمت پی دی افتَبْييتْ در لغت، شبيخون زدن و شبانه بر دشمن حمله كردن (یورش شبانه) است. در اصطلاح به حمله شبانه به دشمن اطلاق مى‌شود. در قرآن كريم كلمه بيات آمده است: «فَجاءَها بَأْسُنا بَياتاً» عذاب ما شبانه بر قوم فرود آمد. ۱ - حكم تبييت[ویرایش]شبيخون زدن بر دشمن در صورتى كه ضرورتى ايجاب نكند، مكروه است. علامه حلّى در کتاب قواعد الاحکام مى‌نويسد: «وَ يُكْرَهُ الْتَبْييتْ ... لِغَيْرِ حاجَةٍ» شبيخون زدن بر دشمن بدون ضرورت، مكروه است. گفتنى است كه، در صورت ضرورت، قيد كراهت از بين مى‌رود. امام صادق فرمود: «ما بَيَّتَ رَسُولُ اللَّهُ عَدُوّاً قَطُّ لَيْلًا» هيچ گاه رسول خدا شبانه بر دشمن شبيخون نزد. رده‌های این صفحه : واژگان و اصطلاحات جهاد
|
