رباط
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رِباطْ در لغت چيزى را گويند كه مَشك و چهار پا و غير آن را به وسيله آن ببندند و در اصل، عبارت است از: بستن اسب در نقطه‌اى معين و تأسيس ساخلو براى مرزبانى. جمع آن رُبُطْ است. در اصطلاح، رباط و مرابط به مرز دارى، اقامت گزيدن در
مرز ، نگهبانى دادن در اطراف كشور و مرزها،
دیدبانی براى آگاهى از احوال دشمن و حفظ كشور از حمله آنان اطلاق مى‌شود. كمترين مدت براى صدق رباط و مرابط سه روز است و بيشترين آن چهل روز. چنانچه بيشتر از چهل روز در مرز توقف كند،
جهاد محسوب مى‌شود، ولى
احمدبن حنبل گفته است: كمترين آن حدّى ندارد.
قرآن كريم درباره رباط و مرابطه مى‌فرمايد: «يا ايُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُو وَاتَّقُوا للَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُون» اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، (در مقابل مشكلات و هوس ها) شكيبا باشيد استقامت كنيد و در برابر دشمنان نيز پايدار باشيد و از مرزهاى خود، مراقبت كنيد. و از خدا بترسيد تا رستگارشويد. «وَ اعِدُّوا لَهُمْ مَااسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَيْلِ تُرْهِبوُنَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّكُمْ» هر
نيرويى در قدرت داريد، براى مقابله با آنها (: دشمنان) ، آماده سازيد! و (همچنين) اسبهاى ورزيده (براى ميدان نبرد)، تا به وسيله آن، دشمن خدا و دشمن خويش را بترسانيد.
صاحب تفسیر مجمع‌البیان در ذيل آيه اول مى‌نويسد اين آيه شريفه جميع آنچه را براى مكلف لازم است دربر دارد؛ زيرا «اصبرُوا» شامل انجام عبادات و ترك گناهان مى‌شود. «صابروا» شامل چيزهايى است كه در برابر ديگران بايد انجام دهد، مثل جهاد با دشمن و مهمتر از آن جهاد با نفس و «رابطوا» شامل دفاع از مسلمانان و دين مى‌شود و «واتقواالله» شامل پرهيز از همه گناهان و محرمات و عمل به همه اوامر و واجبات است. و «رابطوا» يعنى در مرزها اقامت گزينيد، اسبان را آماده نگهداريد و مترصد و مستعدّ براى نبرد با دشمن باشيد. رسول اكرم فرمود: «رِباطُ لَيْلَةٍ فى سَبيلِ اللَّهِ خَيْرٌ مِنْ صِيامِ شَهْرَيْنِ» يك شب مرزبانى بهتر و ثوابش بيش از دو ماه روزه است. و نيز فرمود: «مَنْ رابَطَ يَوْماً وَ لَيْلَةً فى سَبيلِ اللَّهِ كانَ يَعْدِلُ صِيامِ شَهْرٍ وَ قِيامَهُ لا يَفْطَرُ وَ لايَنْفَنِلُ عَنْ صَلاتِهِ الّا لِحاجَةٍ» كسى كه يك شبانه روز در راه خدا، مرزبانى كند پاداشش معادل كسى است كه يك ماه روزه گرفته و شبها به عبادت مشغول بوده و جز براى كار ضرورى دست از نماز نكشيده باشد.
[ویرایش]
استحباب المرابطة في زمن الحضور والغيبة + الرباط أقله ثلاثة أيام وأكثره أربعون يوما + استحباب الرباط بالفرس ان لم يتمكن بنفسه + وجوب الرباط بالنذر مع حضور الإمام عليه السلام وغيبته + وجوب الصرف لو نذر أن يصرف شيئا في المرابطين + وجوب القيام بالمرابطة لو آجر نفسه وإن كان الإمام عليه السلام مستورا
