• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسن غفاری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تاریخ تولد : ۱۳۶۱/۰۶/۲۵
محل تولد : شهر ری
تاریخ شهادت : ۱۳۹۴/۰۴/۰۱
محل شهادت : درعا – سوریه
وضعیت تاهل : متاهل با ۲ فرزند
محل مزار شهید : تهران - گلزار شهدای بهشت زهرا (س)


فهرست مندرجات

۱ - وصیتنامه

۱ - وصیتنامه

[ویرایش]

بسم رب الشهداء و الصدیقین
یَا أَیَّتُها النَّفسُ المُطمَئِنَّة • إِرجعی إِلی ربِّکَ راضیةً مَرضیة • فَادخلی فِی عِبادی • وَادخلی جَنَتی.
آری! این است وعده الهی. بازگشت همه به سوی اوست. خدای من در این لحظه که من تمام حرف‌هایم را به روی کاغذ می‌آورم، تنها فقط خودت می‌دانی که چه شور و غوغایی برای رسیدن به سوی تو در دلم موج می‌زند.
دیگر هیچ‌چیز در این دنیا مرا آرام نمی‌کند جز رسیدن به سوی تو و خشنودی تو.
تازه معنی فزتُ و ربّ الکعبه را که از زبان مولا و امام اول خود جاری شده را درک می‌کنم. در این دنیای ناچیز که دشمن زبون، شمشیر را بر علیه شیعیان از رو بسته، دیگر آرام و قرار ندارم.
خدای من تو از دل بنده‌هایت آگاه و باخبری، چگونه می‌توانم ساکت نشسته و زندگیم را ادامه دهم، در حالی که جگر مولایم امام زمان (عج) خون است. آیا می‌توانم چشمانم را بر روی این همه جنایت‌ها که بر محبین اهل بیت (ع) می‌آورند، ببندم.
خدای من دوستانم یک به یک می‌روند ولی من راست، راست برای خود می‌گردم. دیگر آرامش و قرار ندارم. خدای من، دیگران شاید فکر کنند من شهادت را برای بهشت می‌خواهم. ولی نه! ای معبود من در این لحظه، مکان و زمان از تو می‌خواهم اگر جان بی‌ارزش مرا قبول نمودی و بعد از پاک نمودن من، خواستی مرا در بهشت خود جای دهی، از تو خواهش و تمنا دارم به جای بهشت که شاید آرزوی همه می‌باشد به من نوکری، غلامی آقا سیدالشهدا (ع) را بدهی. چراکه تنها چیزی که مرا آرامم می‌کند، نوکری و خادمی و خدمتگزاری به سالار شهیدان، اباعبدالله الحسین (ع) می‌باشد.
ای خدای خوب و مهربانم، خودت خوب می‌دانی که من بنده شاکری نیستم، ولی آیا دنیایی که پر از ظلم و جور است می‌توان در این دنیا زندگی نمود؟ آیا دنیا بدون حسین (ع)، فاطمه (س)، دنیای قشنگی است؟...
ای مردم عزیز، من حقیرتر از آنم که بخواهم شما را نصیحت کنم. ولی از شما می‌خواهم:
با امام زمان (عج) خود رفیق باشید و کاری نکنید که وجود قطب عالم امکان آزرده خاطر شود. من هرچه در این دنیا دیدم، کمتر دوستی با امام زمان (عج) را مشاهده نمودم. خودم را می‌گویم هرچه در این دنیا خواستم آن را گرفتم. ولی آیا امام زمان خود را خواستم؟ ای وای بر من.
ای مردم شما را قسم می‌دهم به آن چیزی که ایمان دارید. نائب بر حق امام زمان (عج)، حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) را همانند امام علی (ع) خانه نشین نکنید. چرا که در این دنیا تنها چیزی که مرا آرام می‌نمود، نگاه زیبا و قشنگ و پر درد این آقا بود.
نکند حفظ علی بر همگان عار شود
نکند حق علی در عمل انکار شود
محرم راز علی نخل و دل چاه شود
سیلی خصم زبون نقش رخ یار شود
باور کنید من این آقای بزرگوار را اینگونه می‌بینم:
برای رسیدن به امام زمان (عج) باید اول با مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) پیمان بست و به او ارادت قلبی داشت.
فرض بر این است که امام زمان (عج) را نماز بدانیم، کسی که وضو (یعنی ارادت به رهبر) ندارد، می‌تواند نماز برپا نماید؟ آیا نماز بدون وضو و طهارت، نماز است؟
ای مردم قدر رهبر خود را بدانید و در همه حال یار و یاور او باشید و نگذارید ایشان غصه بخورد. تا انشالله ایشان پرچم این انقلاب را به صاحب اصلی آن حضرت بقیه الله الاعظم (عج) تحویل نماید. انشالله
این بقیه الله وجیها عندالله
آخر می‌رسی از راه امید ثارالله
انشالله








جعبه ابزار