علی آذریان بروجنی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکم فروردین ۱۳۳۹ در
شهرستان بروجن به دنیا آمد. پدرش محمدجان، آرایشگر بود و مادرش کوکب نام داشت. تا پایان دوره کارشناسي در رشته مدیریت خدمات بهداشت درماني درس خواند. سال ۱۳۶۱ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. هشتم بهمن ۱۳۶۵ با سمت فرمانده بهداري رزمي و مسئول معاونت دارویی در
شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر و سینه، شهید شد. پیکر وي را در روضۀالشهداي زادگاهش به خاک سپردند. او را نورروزعلی نیز می نامیدند.
[ویرایش]
شهید علی آذریان بروجنی در سال ۱۳۳۹ در
شهرستان بروجن پا به عرصه جهان نهاد. دوران طفولیت را در خانواده ای مذهبی سپری کرد، از همان ابتدای کودکی جلوه تقوا و خصوصیات بارزی در وی وجود داشت . پس از گذشت این دوران قدم به دبستان گذاشت و تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان های ضرغام و شهید حبیبی "جمال الدین" به پایان رساند. تحصیلات دوران راهنمایی را در مدرسه ارشاد گذراند و همزمان در داروخانه نوین بروجن به کار مشغول گردید و تحصیلات دوران متوسطه را در دبیرستان های شهدای بروجن و ادیب اصفهان گذراند که در فرصت های آزاد و زمان فراغت در بیمارستان عسگریه اصفهان فعالیت داشت. در سال ۱۳۵۷ به اخذ دیپلم ریاضی نائل آمد که به علت بسته شدن دانشگاه ها روانه خدمت سربازی گردید، دوره آموزشی سربازی را در
دو آب گذراند و سپس جهت خدمت به واحد بهداری سنندج "کردستان" اعزام گردید و هم چنین دوران احتیاط را در بهداری پادگان حنیف نژاد به پایان رساند ، پس از پایان خدمت به همراه هم رزمانش در بیمارستان عسگریه مشغول به کار شد و در همین زمان به پیروی از سنت رسول الله ازدواج نمود و در سال ۱۳۶۲ وارد سپاه منطقه دو اصفهان گردید و در بیمارستان شهید آیت الله صدوقی مشغول به کار گردید، سپس مسئولیت امور دارویی و تجهیزات پزشکی سپاه دوم به وی محول گردید و امور توزیع دارو بین داروخانه های سپاه دوم به عهده ایشان بود پس از مدتی مسئولیت اداره بهداری رزمی سپاه دوم نیروی زمینی جنوب به ایشان سپرده شد که در تمام عملیات ها در این چند ساله در خط مقدم جبهه ها فداکاری می نمود. در آماده سازی و ارسال امکانات اعم از نیرو های پزشکی ، آمبولانس ، دارو و غیره به جبهه نقش به سزایی داشت . در کنار همکاری بسیار نزدیکی که با مقامات مسئول استان برادران طاهری، سیف الهی داشتند مسئولیت امور دارویی بهداری جنوب به وی سپرده شد و مسئولیت بیمارستان های صحرایی در طول خط مقدم و رساندن امکانات لازم با ایشان بود.
ایشان در تاریخ ۸/۱۱/۱۳۶۵ در
عملیات کربلای پنج به همراه تنی چند از هم رزمانش شهید دکتر احمد صادقیان به درجه رفیع شهادت نائل آمد. از وی دو فرزند به نام های میثم و مائده به جای مانده.
[ویرایش]
علی در قبل از انقلاب اسلامی در اعتصابات دانش آموزی نقش فعالی در شهر اصفهان و بروجن داشتند . وی در هنگام درگیری ها در اصفهان مجروحین را در زیرزمین های بیمارستان عسگریه اورژانس می نمود که به همین دلیل یک بار توسط ساواک دستگیر و پس از مدتی آزاد شد . علی در تظاهرات و مبارزات شهر بروجن نیز همکاری داشت و نسبت به آوردن اعلامیه های امام امت از نجف آباد و دیگر جاها فعالیت مینمود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در اصفهان با دوستان هم رزمش از جمله شهید حاج
مصطفی آذریان و برادر مفقود الاثر
حسین آذریان در کنار روحانیت معظم این شهر به فعالیت های دینی و سیاسی مشغول بودند.
علی در درگیری های کردستان با ضد انقلاب چهل روز در محاصره بودند که پس از آزادی به ادامه مبارزه پرداخت و به هیچ وجه در راه اسلام و قرآن احساس خستگی نکرد. آری از جمله مومنان مردانی هستند که به عهد خود با خدا وفا کردند و صدق خود را به ثبوت رسانیدند و بعضی هم هستند که مترصد فرا رسیدن موضع و موقع وفای به عهد هستند.
[ویرایش]
خود را به زلال راه شهیدان سپردیم وخواستیم تا جرعه نوش عشق وایمان و جهاد باشیم ودر ادامه حیات طیبه ی خود،بندگی،رزمندگی وحسینی بودن را ازآنان بیاموزیم ودر مسیر همه عمر ثبات وپایداری و ایثار را به معرفت واخلاص بیاموزیم و در این راه سعادت دنیا و آخرت را دریابیم…
