قاعدین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاعدين قعود و قاعد در لغت به معنى نشستن (در مقابل ايستادن) زمينگيرشدن، از ايستادن ناتوان شدن و عدم اهتمام به يك امر. در اصطلاح كسانى كه به شكلى در جبهه جنگ حضور ندارند، چه از جهت
تخلّف و سرپيچى باشد و چه از جهت معاف بودن مانند نابينايان، زنان، غيربالغين، ديوانگان، پيران، مريضان، زمينگيران، غلامان، فقيرانى كه توان مالى جهاد را ندارند، كسانى كه به علت
وجوب کفایی به جبهه نرفته‌اند، يا به عذر شرعى مانند
منع پدر و مادر از رفتن به جبهه مانده‌اند.
كلمه قاعدين در قرآن كريم در آيه جهاد آمده است: «فَضَّلَ اللَّه الُمجاهِدينَ عَلَى الْقاعِديَن اجْراً عظيماً» كسانى كه به جهاد مى‌روند، از كسانى كه نرفته‌اند، برترى والايى دارند. در جمله ديگرى از همين آيه مى‌فرمايد: «لايَسْتَوِى الْقاعِدُونَ مِنَ‌الْمُؤْمِنينَ غَيْرُ اولِى الضَّرَرِ وَ الُمجاهِدوُنَ فى سَبيلِ‌اللَّهِ» آنها كه از مؤمنان عذر شرعى دارند و به جنگ نرفته اند، غيراز صاحبان ضرر (مانند مريضى كه جبهه رفتن براى او ضرر دارد) با روندگان به جهاد در پيشگاه الهى يكسان نيستند. از اين آيه استنباط مى‌شود كه فقط صاحبان ضرر كه بكلّى معاف شده اند، اجرشان با
مجاهدان يكى است.
