حرب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَرب در مقابل
صلح به معنى جنگ و ستيز است.
حضرت على فرمود: «فَخُذُوا لِلْحَرْبِ اهْبَتَها، وَ اعِدُّوا لَها عُدَّتَها، فَقَدْ شَبَّ لَظاها، وَ عَلاسَناها وَ اسْتُشْعِرُوا الصَّبْرَ فَانَّهُ ادْعى الَى النَّصْرِ» پس براى جنگ آماده شويد و لوازم آن را فراهم كنيد كه آتش كارزار افروخته شده و شعله‌هاى آن بلند گشته است. شكيبايى و استقامت را شعار خود سازيد، كه مهمترين راه رسيدن به فتح و پيروزى و غلبه بر دشمن، شكيبايى است.
در قرآن كلمه حرب به معنى جنگ آمده است، آنجا كه مى‌فرمايد: «... حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ اوْزارَها ...» تا هنگامى كه جنگ سختي هاى خود را فرو گذارد. كلمه حرب و مشتقاتش، شش بار در قرآن مجيد آمده است: «فَامَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فىِ الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ» اگر در كار زارى با آنها رو به رو شدى به وسيله كشتن ايشان، كسانى را كه دنبال آنها هستند، پراكنده سازيد.
فرق
دفاع با
معرکه اين است كه معركه در اصل به معنى محل قتال است، نه خود قتال، گر چه به معنى
قتال نيز آمده است.
