خطبه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سُبْحانَ الِلَّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ
اَللَّهُ اَکبَرُ اَهْلَ التَّکبیر وَ التَّقدْیسِ وَ التَّسْبیحِ وَ الآلاءِ
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى هَدانا لِهذا وَ ما کنّا لِنَهْتَدِىَ لَوْلا اَنْ هَدانَا اللَّهُ
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَریک لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسوُلُهُ
اَلسَّلامُ عَلى میزانِ الاَْعْمالِ وَ مُقَلِّبِ الاَْحْوالِ وَ سَیفِ ذِى الْجَلالِ
[ویرایش]
در کتاب شریف «کافی» (ج ۲، کتاب الایمان والکفر) روایتی به نقل از «زراره» آمده است که امام باقر علیه السلام در آن حدیث معروف فرمودند: «بُنِیَ الاِْسْلامُ عَلَى خَمْسَةِ أَشْیاءَ: عَلَى الصَّلاةِ وَالزَّکاةِ وَالحَجِّ وَالصَّوْمِ وَالْوِلایَةِ، قالَ زُرارَةُ: فَقُلْتُ وَأىُّ شَیء مِنْ ذلِکَ أَفْضَلُ؟ فَقالَ: أَلْوِلایَةُ أَفْضَلُ، لاَِنَّها مِفْتاحُهُنَّ، وَ الْوالِی هُوَ الدَّلِیلُ عَلَیْهِنَّ; اسلام بر پنج پایه بنا شده است: نماز و زکات و حج و روزه و ولایت. زراره پرسید: کدام یک از همه مهمتر است؟ امام علیه السلام فرمود: ولایت، زیرا ولایت کلید (موفّقیّت) بقیّه است و والى راهنماى انجام آنها».
[ویرایش]
عدّه اى معتقدند منظور از ولایت، محبّت و دوستى و عشق به اهل بیت علیهم السلام و توسّل به آن بزرگواران است; در حالى که منظور از ولایت در اینجا تشکیل حکومت است. یعنى یک مسلمان علاوه بر نماز و زکات و حج و روزه، باید حکومت اسلامى را پذیرا باشد. حکومت پیامبر صلى الله علیه وآله و ائمه علیهم السلام و جانشینان آن را بپذیرد. شاهد این تفسیر در خود روایت وجود دارد، آنجا که از امام علیه السلام سؤال مى شود: چرا ولایت از همه آنها مهم تر است؟ امام علیه السلام مى فرماید: به خاطر آن که ولایت ضامن اجراى بقیّه است. اگر حکومت اسلامى تشکیل نشود امکان اقامه نماز و خمس و زکات و صوم و حج در سطح گسترده، و تحقّق فلسفه هاى آن نخواهد بود. بنابراین، ولایت تنها عشق و علاقه و محبّت و توسّل نیست، بلکه به معناى پذیرش برنامه هاى حکومت اسلامى از سوى امامان معصوم یا پیامبران الهى علیهم السلام است. و لذا در طول تاریخ هر یک از پیامبران قدرت پیدا کردند تشکیل حکومت دادند. حضرت داوود، سلیمان، موسى علیهم السلام و رسول مکرم اسلام صلى الله علیه وآله از جمله آن بزرگوارانند. و اگر پیامبرانى چون حضرت ابراهیم و عیسى علیهما السلام دست به این کار بزرگ نزدند، فرصت یا امکانات کافى در اختیار نداشتند.
[ویرایش]
وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ... و خدا را آن گونه که سزاوار اوست نشناختند (آیه ۶۷ سوره زمر)
آزار و اذیت کسانی که به پیامبر ایمان آوردند (خانواده عمار...صَبراً یا آلِ یاسر فَاِنَّ مَوعدَکُمُ الجَنَّة)
[ویرایش]
یکی از علت ها (حضرت دارای ویژگی ها و فضائلی بود که برای عده ای قابل تحمل نبود)
وقتی پیامبر از دنیا رفت حضرت علی یک جوان ۳۳ ساله بود.
باب مدینه علم (أنَا مَدینَهُ العِلمِ وعَلِیٌّ بابُها)
اول کسی بود که به پیامبر ایمان آورد (در ده سالگی)
پسرعمو و داماد پیامبر بود. (فرزند ابوطالب و فاطمه بنت اسد)
در شجاعت و جنگ آوری (کسی بود که سرنوشت جنگ هاراتایین میکرد) (اَلْآنَ حَمِيَ اَلْوَطِيسُ)
در سیاست بی نظیر بود (عهدنامه مالک اشتر=سیاست کشورداری، برخورد با مردم،)
همسر دختر پیامبر (که باید ماه ها و سالها از فضایل حضرت زهرا بگوییم بعد معلوم شود کفو و همسری این بانو چقدر عظیم است)
پدر ذریه بود (به نسل ، دودمان و فرزندان با واسطه و بى واسطه انسان ، «ذُرّيه» مى گويند)
ستونها و اركان كفر: الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : اُصولُ الكُفرِ ثلاثةٌ : الحِرصُ ، و الکبر ، و الحَسَدُ . فأمّا الحِرصُ فإنّ آدمَ عليه السلام حينَ نُهِيَ عنِ الشَّجرَةِ حَمَلَهُ الحِرصُ على أن أكَلَ مِنها ، و أمّا الاستِكبارُ فإبليسُ حينَ اُمِرَ بالسُّجودِ لآدمَ استَكبَرَ ، و أمّا الحَسَدُ فابنا آدَمَ حيثُ قَتَلَ أحدُهُما صاحِبَهُ . امام صادق عليه السلام : ريشه هاى كفر سه تاست: آزمندى، خود بزرگ بينى و حسادت. امّا آزمندى، نمونه اش آدم عليه السلام است كه چون از آن درخت نهى شد، آزمندى او را به خوردن از آن وا داشت. اما خود بزرگ بينى، نمونه اش ابليس است كه وقتى به سجده در برابر آدم فرمان يافت، استكبار ورزيد. اما حسادت، نمونه اش دو فرزند آدم است كه يكى از آن دو (از روى حسادت)، ديگرى را كشت.
قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلَّا تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ ۖ قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَخَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ (آیه ۱۲ سوره اعراف ) خدا فرمود: هنگامی که تو را امر کردم، چه چیز تو را مانع شد که سجده نکردی؟ گفت: من از او بهترم، مرا از آتش پدید آورده ای و او را از گِل آفریدی.
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ (آیه ۳۴ سوره بقره) و چون فرشتگان را فرمان دادیم که بر آدم سجده کنید، همه سجده کردند مگر شیطان که ابا و تکبّر ورزید و از فرقه کافران گردید.
حرص مقام. حب جاه
قابیل نسبت به برادرش هابیل ـ حسادت برادران یوسف
امام علي عليه السلام :وَ لا تَحَاسَدُوا فَإِنَّ الْحَسَدَ يَاْكُلُ الاِْيمَانَ كَمَا تَاءْكُلُ النّارُ الْحَطَبَ.حديث حسد نورزيد كه حسد ايمان را مى خورد چنان كه آتش هيزم را.
[ویرایش]
هو البکاء فی المحراب لیلا؛ هو الضحاک اذا اشتد الضراب= اوست که در محراب عبادت ، بسیار گریان و در میدان نبرد ، بسیار خندان است .
