رضا ناجی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رضا ناجی به سال ۱۳۰۱ ش در
اصفهان متولد شد و دوره تحصیلات ابتدایی و متوسطه را به ترتیب در دبستان فردوسی و دبیرستان ادب اصفهان به پایان برد. سپس وارد دبیرستان نظام گردید. ناجی در ۱۳۲۳ با درجه ستوان دومی و رسته توپخانه از دانشکده افسری فارغ التحصیل گردید و خدمت خود را در ارتش با سمت فرماندهی توپ آتشبار دوم گردان مستقل توپخانه لشکر ۹ اصفهان آغاز کرد. پس از مدتی برای تکمیل تحصیلات نظامی به آمریکا اعزام شد و در دوره مخابرات دانشکده توپخانه ارتش آمریکا تحصیل کرد. در مهر ماه ۱۳۲۵ پس از بازگشت به ایران به درجه ستوان یکمی رسید و فرماندهی توپ آتشبار گردان ۷۵ توپخانه کوهستانی لشکر ۹ اصفهان را برعهده گرفت. در مرداد ماه ۱۳۳۴ در حالی که معاونت مدارس اداره مستشاری را بر عهده داشت بار دیگر برای طی دوره تکمیلی عالی افسری توپخانه صحرایی به آمریکا فرستاده شد و در مراجعت با درجه سرگردی و سمت استادی به دانشکده توپخانه دانشگاه نظامی منتقل گردید. تلاش ناجی در طول این سالها باعث شد که در اسفند ۱۳۳۵، نشان افتخار درجه ۳ به او اعطا شود و به عنوان افسر تیراندازی و آتشبار شعبه تیراندازی توپ دانشکده توپخانه دانشگاه نظامی به سپاه ۶ مشهد منتقل گردد.
ناجی در دی ۱۳۳۶ برای گذراندن دوره ستاد دانشگاه جنگ به عنوان وابسته نظامی ایران به انگلستان رفت و در بازگشت با کسب درجه سرهنگ دومی در سال ۱۳۳۸ در مرکز آموزش توپخانه اصفهان مشغول خدمت شد. در مهر ۱۳۴۲ به درجه سرهنگی ارتقا یافت و معاونت شعبه یکم دفتر ویژه اطلاعات را که در سال ۱۳۳۸ توسط ارتشبد
حسین فردوست تشکیل شده بود بر عهده گرفت. در همین سال نشان خدمت درجه ۳ دریافت کرد و در فروردین سال بعد به دلیل داشتن بیش از بیست سال خدمت ،متوالی نشان خدمت او به درجه ۲ تبدیل شد. ناجی مدتی بعد به ستاد طرحهای مشترک نظامی سازمان پیمان مرکزی در آنکارا مأمور شد و به ستاد ارتش انتقال یافت.
در سال ۱۳۴۵ پس از بازگشت به ایران برای سپری کردن دوره دانشکده فرماندهی عالی و ستاد مشترک به اداره آجودانی کل ارتش رفت و در مهر ۱۳۴۸ فرماندهی توپخانه لشکر پیاده گارد را بر عهده گرفت. در بهمن ۱۳۴۹ به درجه سرتیپی ارتقا یافت و سرانجام در سال ۱۳۵۱، رئیس ستاد گارد شاهنشاهی شد در اردیبهشت ۱۳۵۲ نشان خدمت درجه یک را به دلیل خدمت رضایت بخش دریافت کرد و اینبار برای گذراندن دوره مدیریت پدافند بین المللی به آمریکا رفت. در بازگشت از آمریکا در فروردین ۱۳۵۴ به درجه سرلشکری رسید و معاونت نیروهای احتیاط فرمانده نیروی زمینی به او واگذار شد سپس در دی ۱۳۵۵ فرماندهی مرکز توپخانه و موشکها و پادگان اصفهان را برعهده گرفت.
در آن زمان که تظاهرات و مخالفت های مردم اصفهان علیه رژیم شاه شدت گرفته بود و هر روز در گوشه ای از شهر اتفاقی می افتاد، ناجی به دستور مقامات بالاتر سعی کرد با قدرت تمام با مخالفان برخورد نماید. در مرداد ۱۳۵۷، به دنبال دستگیری آیت الله
سید جلال الدین طاهری از روحانیون مبارز ،اصفهان گروهی از مردم در منزل آیت الله
سیدحسین خادمی ، یکی دیگر از روحانیون مبارز تحصن کردند که با دخالت نیروهای نظامی تبدیل به درگیریهای خونین شد. از این رو شورای تأمین استان تأمین امنیت شهر را به عهده فرماندهی مرکز توپخانه و موشکها قرار داد و ناجی هم به عنوان فرماندار نظامی اصفهان معرفی شد. او نیز با اعلام
حکومت نظامی اعلامیه های فرمانداری نظامی را خود تهیه و از رادیو و تلویزیوین قرائت می کرد ناجی اعلام کرد که برگزاری نماز جماعت توسط امامان جماعت مستلزم سپردن تعهد است و انجام هر گونه مراسم وعظ و خطابه بدون سپردن تعهد ممنوع است. همچنین وی شهر اصفهان را به بخشهای مختلفی تقسیم کرد و در هر بخش سربازان و ،تانکها مسئول حفظ نظم و قانون شدند او فرمانداری نظامی را در شهربانی متمرکز کرد تا نزدیک کاخ استانداری در
میدان نقش جهان و بازار اصفهان باشد و عده زیادی از مردم اصفهان را بازداشت کرد. ناجی در ۲۱ مرداد ماه در شهر نجف آباد هم اعلام حکومت نظامی نمود و مسجد جامع این شهر را تعطیل کرد چرا که هر شب در آن مجلس وعظ و سخنرانی برقرار میشد.
در آذرماه ناجی بعد از راهپیمایی بزرگ مردم اصفهان در روزهای
تاسوعا و
عاشورا دستورات شدیداللحنی را صادر کرده از مردم خواست که متفرق شوند؛ اما مردم بدون توجه به این امر در اجتماعی بزرگ در مسجد مصلای این شهر شرکت کردند و پس از انجام تظاهرات مجسمه های محمدرضاشاه و رضاشاه را از همه جا پایین کشیدند. با وقوع این حادثه ناجی دستور سرکوب مردم را صادر کرد و هلی کوپترهای هوانیروز نیز به مردم حمله ور شدند این اقدام ناجی باعث شهادت ده ها نفر و مجروح شدن صدها نفر از مردم اصفهان و به آتش کشیده شدن بسیاری از خانه های آنان شد. در ۲۹ دی ماه نیز در اصفهان به مناسبت اربعین حسینی در مقابل مسجد جامع شهر تظاهرات و راهپیماییهایی انجام شد که به دستور ناجی گروهی از چماق به دستان به زد و خورد با آنان پرداختند و حدود چهارده نفر کشته و ۱۵۰ نفر مجروح شدند. گفته میشود روزی که ناجی از شاه فرمان گرفت که به عنوان فرماندار نظامی ،اصفهان مبارزان بی سلاح آن منطقه را سرکوب کند گفته بود: «اگر من اصفهانی ،نبودم شهر را به توپ میبستم.
در پایان دی ماه ۱۳۵۷ با توجه به وضعیت کشور و تظاهرات گسترده مردم ایران علیه رژیم شاه ناجی که همواره وفاداری خود را به رژیم نشان داده بود و در سرکوبی مردم اصفهان از هیچ کاری دریغ نکرده مانند جلادی دستش به خون بسیاری از بی گناهان آلوده شده بود، به فرماندهی دژبان مرکز نیرویی مجهز در سرکوب مردم انتخاب شد. اما او مدت زمان زیادی در این سمت نماند و به دستور مقامات ارتش جانشینی معاونت عملیات و اطلاعات فرماندهی نیروی زمینی ارتش به وی واگذار شد. سپس با شروع بهمن ماه رژیم شاه که خود را در ورطه سقوط و نابودی میدید و سعی داشت با گماشتن افرادی خاص در مناصب حساس جلو قیام مردم ایران را بگیرد به دستور رئیس اداره دوم اطلاعات و ضداطلاعات سرلشکر قاجار، ناجی به سمت معاون فرماندار نظامی تهران و رئیس ستاد آن منصوب شد.
سرانجام با پیروزی انقلاب اسلامی ناجی در ۲۴ بهمن ماه ۱۳۵۷ توسط نیروهای انقلاب در ستاد نیروی زمینی واقع در لویزان تهران دستگیر شد و به همراه
سپهبد مهدی رحیمی فرماندار نظامی تهران
سرلشکر آیت الله محققی فرمانده پایگاه یکم شکاری ،
امیرحسین ربیعی فرمانده نیروی هوایی در محل موقت نخست وزیری در
مدرسه رفاه تحت بازجویی قرار گرفت. ناجی در بازجویی ها اقداماتش را در سرکوب و کشتار مردم به دستور فرماندهان مافوقش دانست و مدعی شد که هر فرد نظامی باید مردم را در زمان حکومت نظامی متفرق سازد، با این حال او هیچگاه به طور مستقیم دستور کشتار مردم را نداده است. دادگاه ناجی و سه نفر دیگر از نظامیان رژیم گذشته ۲۶ بهمن ماه در دبیرستان شماره ۲ علوی تشکیل شد و دادگاه این افراد را به جرم شرکت در کشتارهای ۲۵ ساله رژیم پهلوی شکنجه مردم و ،مبارزان غارت بیت المال انواع فساد و همکاری با امپریالیسم جهت به بردگی کشاندن ملت ایران مجرم دانست و وی را به اعدام محکوم کرد که حکم صادره در روز جمعه ۲۶ بهمن ۱۳۵۷ به اجرا درآمد.
