• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

پادگان دوکوهه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دو کوهه نام منطقه ای است در نزدیکی اندیمشک (راه آهن شمال _ جنوب ، در این منطقه، ایستگاهی به همین نام دارد) همچنین پادگانی به نام دوکوهه در شمال اندیمشک واقع است که پس از شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران تبدیل به مهم ترین پادگان در شمال خوزستان شد. این پادگان نیروهای عمل کننده در عملیات فتح المبین را تأمین می کرد. و پس از آن نیز به پادگان اختصاصی لشکر ۲۷ محمد رسول الله سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تبدیل شد. آنچه که بعدها پادگان نامیده شد، ساختمانهایی بود که پیش از پیروزی انقلاب اسلامی برای سکونت خانواده های ارتش ساخته می شد که در دوره اوج گیری مبارزات مردمی علیه حکومت پهلوی نیمه کاره رها گردید.

پس از شروع جنگ و اعزام نیرو به جنوب غربی کشور ، این مکان به محل استقرار نیروهای اعزامی تبدیل شد. احمد متوسلیان که بعدها توسط نیروهای وابسته به اسرائیل در لبنان ربوده شد و شهید محمدابراهیم همت فرمانده لشکر ۲۷ از پایه گذاران این پادگان بودند. نیروهای سپاه و بسیج پس از حضور در پادگان دوکوهه، در گردانها سازمان می یافتند و در یکی از ساختمانهای آن مستقر می شدند. گردانهای مستقر در پادگان دوکوهه عبارت بودند از : کمیل بن زیاد مالک اشتر ، انصار الرسول (ص)، جعفر طیار، حبیب بن مظاهر، عمار یاسر، حمزه سید الشهداء، میثم تمار ، مقداد، شهادت، مسلم بن عقیل، ابوذر غفاری و یگان زرهی ذوالفقار . در این پادگان حسینیه ای به نام "شهدا" بنا شد که پس از شهادت حاج محمد ابراهیم همت به حسینیه حاج همت معروف گردید ، نمازهای جماعت، راز و نیازهای شبانه و اجرای مراسم دعای کمیل و توسل در این حسینیه برقرار بود. این حسینیه نجوای بسیجیان، جانبازان و شهیدان بسیاری از نسل انقلاب و دفاع هشت ساله را به خود دید و به مکانی مقدس تبدیل شد.

میدان صبحگاه پادگان دوکوهه نیز، بارها شاهد برگزاری مراسم صبحگاه گردانهای مختلف لشکر ۲۷ بوده است. بسیجیان، صبحشان را در مراسم ویژه ای و با دعای معروف "صباحنا" (بخشی از دعای صباح حضرت علی که در صبحگاه بیشتر واحدهای نظامی سپاه پاسداران خوانده می شد) آغاز می کردند. آنان در این دعا از خدا می خواستند تا صبحشان را صبح نیکان، صبح صالحان، صبح شهیدان و صبح پذیرفته شدگان به درگاه خدا قرار دهد. دوکوهه، پیش از آنکه پادگان نظامی باشد، نامی ماندگار در تاریخ دفاع مقدس مردم ایران است و در ادبیات پایداری از آن به قطعه ای از بهشت تعبير شده است.

اکنون، پس از گذشت حدود دو دهه از پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، هنوز هم بسیاری از بسیجیان، جانبازان، خانواده های شهیدان و جوانانی که دوران جنگ را به چشم خود ندیده اند، به دیدار این مکان می روند. بخشی از این مجموعه هم اکنون در اختیار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و پذیرای بازدید کنندگان مناطق جنگی است. بخش دیگری از این پادگان نیز در اختیار ارتش جمهوری اسلامی ایران قرار دارد.






جعبه ابزار